Άρθρο από την αυτοψία της Διεθνούς Αμνηστίας στις 28/01/2012

 

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

LIVEWIRE

Χωρίς Πρόσβαση, Χωρίς Ελπίδα

Περιορισμένη και απάνθρωπη:

 Η πρόσβαση στο άσυλο στην Ελλάδα είναι εξευτελιστική και αβέβαιη

Από τον Τομέα  Προσφύγων του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας


9 Φεβρουαρίου 2012

     Η Διεθνής Αμνηστία συναντά τις δεκάδες των αιτούντων άσυλο οι οποίοι περιμένουν στην ουρά τις πρώτες πρωϊνές ώρες κάποιου Σαββάτου, με την ελπίδα να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους στις Ελληνικές αρχές.

Οι αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα αντιμετωπίζουν μεγάλη αναμονή σε απάνθρωπες συνθήκες

© Greek Section of Amnesty International, Photo: Kusha Bahrami

     Η Διεθνής Αμνηστία συναντά τις δεκάδες των αιτούντων άσυλο οι οποίοι περιμένουν στην ουρά τις πρώτες πρωϊνές ώρες κάποιου Σαββάτου, με την ελπίδα να υποβάλλουν τις αιτήσεις τους στις Ελληνικές αρχές.

     Κατά την διάρκεια μιας παγωμένης χειμωνιάτικης νύχτας βρισκόμαστε σε μια έρημη γειτονιά της Αθήνας, όχι μακριά από την Αστυνομική Διεύθυνση Αλλοδαπών.

    Έρημη,  αν εξαιρέσει κανείς μια ουρά μήκους πενήντα μέτρων – περίπου 100 άνθρωποι. Άντρες και γυναίκες που κάθονται ή ξαπλώνουν μέσα στην λάσπη και στα σκουπίδια.

     Μερικοί έχουν κουβέρτες. Κάποιοι έχουν σκούφους και γάντια. Άλλοι αναγκάζονται να καταφύγουν σε εφημερίδες ή σε κoυρέλια σε μια προσπάθεια να ζεσταθούν.

     Οι άνθρωποι αυτοί είναι αιτούντες άσυλο και περιμένουν στην ουρά σαν να είναι μέρος μιας εβδομαδιαίας τελετουργίας - η πιθανότητα να είναι ανάμεσα στους 20 που γίνονται δεκτοί από τις Ελληνικές αρχές στις 6 τα χαράματα κάθε Σάββατο.

     Στην αρχή της ουράς ακούμε φωνές. Έλληνες αστυνομικοί, οι οποίοι μας ζητάνε τις ταυτότητές μας όταν φτάνουμε εκεί.

     Μιλάμε με μερικούς από τους αιτούντες άσυλο. Ένας άνδρας από την Συρία μας λέει: "Βρίσκομαι στην Ελλάδα περίπου 6 μήνες. Έρχομαι εδώ κάθε εβδομάδα αλλά δεν μπορώ να υποβάλλω αίτημα ασύλου. Δέχονται μόνο 20 άτομα κάθε Σάββατο στις 6:00 το πρωί. Λένε στους υπόλοιπους να έρθουν πάλι την επόμενη εβδομάδα, και μετά ξανά την επόμενη εβδομάδα, και ούτω καθ'εξής."

     Τέτοια είναι η απελπισία στην ουρά που μερικές φορές ξεσπάνε καβγάδες, καθώς οι άνθρωποι σπρώχνονται για μια καλή θέση.

     "Μερικές φορές καταλήγουν στο νοσοκομείο", λέει ένας άνδρας από το Μπαγκλαντές.

     Ένας αιτών άσυλο από το Κονγκό αναφέρει πως περιμένει ήδη για τέσσερις μέρες και νύχτες. "Μέρα και νύχτα εδώ, στο έδαφος, στο κρύο, στη βροχή, περιμένουμε υπομονετικά και μετά μας διώχνουν. Γιατί δέχονται μόνο 20 άτομα;"

     Μια αιτούσα άσυλο από την Ερυθραία μας είπε ότι το μόνο που έχουν μαζί τους είναι ψωμί και νερό.

     Είναι αδύνατον να εγκαταλείψεις την θέση σου για να πας για τουαλέτα πίσω από έναν κοντινό τοίχο επειδή, αν είσαι μόνος ή μόνη σου, χάνεις την θέση σου στην ουρά.

     Μερικοί διαμαρτύρονται επίσης ότι η επιλογή των ανθρώπων που καταφέρνουν να υποβάλλουν την αίτησή τους είναι εντελώς αυθαίρετη, αγνοώντας τη χρονική διάρκεια που οι αιτούντες άσυλο έχουν όντως περιμένει στην ουρά.

     Ένας αιτών άσυλο από την Αίγυπτο ομολογεί: "Ήρθα εδώ περίπου 20 φορές, και κάθε Σάββατο με διώχνανε. Έτσι λοιπόν σταμάτησα να προσπαθώ. Έχασα την ελπίδα μου. Σήμερα ξαναβρίσκομαι εδώ μετά από 6 μήνες. Δεν έχω χαρτιά, δεν τολμάω να βγω από το σπίτι μου, φοβάμαι. Μπορεί να με συλλάβουν στον δρόμο, και να με κρατήσουν για μήνες, μόνο και μόνο επειδή δεν έχω χαρτιά. Δεν κάνω τίποτα κακό, δεν κλέβω."

     Ο επικεφαλής της αστυνομικής ομάδας λέει ότι οι αστυνομικοί βρίσκονται εκεί για να τηρήσουν την τάξη. Παραδέχεται ότι δεν υπάρχει σύστημα προτεραιότητας και ότι η πρόσβαση στο άσυλο είναι περιορισμένη.

     Ο Επικεφαλής της Διεύθυνσης Ασύλου βγαίνει εκεί έξω κάθε Σάββατο πρωί και επιλέγει 20 ανθρώπους - και όχι απαραίτητα τους πρώτους. Τους υπόλοιπους τους διώχνουν χωρίς καθόλου χαρτιά. Η αποτυχία της άμεσης υποβολής αιτημάτων ασύλου αυξάνει τον κίνδυνο σύλληψης, κράτησης, απέλασής και τελικώς παραβίασης της αρχής ότι κανείς δεν πρέπει να επιστρέφεται σε μια χώρα όπου θα αντιμετωπίσει διώξεις - την αρχής της

μη-επαναπροώθησης.

     Σε πρόσφατη δήλωση η Διεθνής Αμνηστία επανέλαβε τις ανησυχίες της για την δεινή θέση των αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα.

http://livewire.amnesty.org/2012/02/09/no-access-no-hope/