14/01/2018:THE ASYLUM CAMPAIGN CONDEMNS THE SERIOUS HUMAN RIGHTS VIOLATIONS CONCERNING THE ASYLUM CASES OF THE TURKISH MILITARY OFFICIALS

PRESS RELEASE

Athens, 14 January 2018

THE ASYLUM CAMPAIGN CONDEMNS THE SERIOUS HUMAN RIGHTS VIOLATIONS CONCERNING THE ASYLUM CASES OF THE TURKISH MILITARY OFFICIALS

*********

The arrest a few days ago of the Turkish refugee inside the building of the Asylum Service undoubtedly constitutes an unprecedented unlawful action against the very core of the rule of law. The Turkish refugee had been granted international protection by virtue of a decision of the Independent Appeals’ Committee and he was subsequently put in administrative detention following the issuance of an interim order by the President of the Administrative Court of Appeal of Athens suspending the aforementioned decision.

This unlawful arrest and detention is part of a series of violations committed by the Executive against the rights of the 8 Turkish military asylum seekers and refugees and lies in contravention with fundamental principles of the rule of law, namely the presumption of innocence, the principle of confidentiality, the right to liberty. They also mark the continuous slippage of the Government and of the Minister of Migration Policy into policies, obviously, of expediency at the expense of legality.

14/01/2018: Η ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
(ανοιχτό προς συνυπογραφή)
                                                                          Aθήνα, 14 Ιανουαρίου 2018

Η ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΙΣ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ

                                   

Η, προ ολίγων ημερών, σύλληψη, εντός της Υπηρεσίας Ασύλου και  διοικητική κράτηση του Τούρκου πρόσφυγα στον οποίο χορηγήθηκε άσυλο με απόφαση της Ανεξάρτητης Επιτροπής Προσφυγών, μετά την προσωρινή διαταγή της Προέδρου του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών περί αναστολής της ως άνω απόφασης, συνιστά, χωρίς αμφιβολία,  πρωτοφανή παράνομη ενέργεια που πλήττει τον πυρήνα του κράτους δικαίου.

Η ως άνω παράνομη σύλληψη και κράτηση εντάσσεται σε μια σειρά παραβιάσεων που τελούνται από όργανα της εκτελεστικής εξουσίας σε βάρος των δικαιωμάτων των 8 Τούρκων στρατιωτικών αιτούντων άσυλο και προσφύγων και προσβάλλουν βασικές αρχές του κράτους δικαίου και δη το τεκμήριο αθωότητας, την αρχή της εμπιστευτικότητας, την προσωπική ελευθερία. Σηματοδοτούν, δε, τη συνέχιση της διολίσθησης της Κυβέρνησης και του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής σε πολιτικές, προφανώς, σκοπιμότητας σε βάρος της νομιμότητας.

Ειδικότερα, η Καμπάνια για το Άσυλο καταγράφει με ανησυχία:

    1. Την, για πρώτη φορά, στα χρονικά  ενέργεια του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής να καταθέσει αίτηση ακύρωσης κατά απόφασης θεσμικού οργάνου,  το οποίο έκρινε θετικά επί  ζητήματος χορήγησης ασύλου και τους απαράδεκτους χειρισμούς που συνόδευσαν την ενέργεια αυτή και δη:

·        Την ανεπίτρεπτη σπουδή για την κατάθεση της αίτησης σε αστυνομικό τμήμα(!) σε μέρα μη λειτουργίας των δημοσίων υπηρεσιών, εντός αργιών, γεγονός το οποίο, ως γνωστόν, δεν επιφέρει κανένα έννομο αποτέλεσμα και ως εκ τούτου παραπέμπει σε αγχώδη εκπλήρωση ανειλημμένης  δέσμευσης, της οποίας η έκταση δεν είναι γνωστή.

·        Την απαράδεκτη  δήλωση  του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής ότι «[..]υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι πρόκειται για πραξικοπηματίες[…][1], με την οποία εκφράζει κρίση, ως δεν του αναλογεί και δεν του επιτρέπεται εκ της θεσμικής του ιδιότητας, καθώς η ουσιαστική κρίση επί του αιτήματος ασύλου ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα αφενός της Υπηρεσίας Ασύλου, κατά τον πρώτο βαθμό εξέτασης του αιτήματος και αφετέρου των Επιτροπών της Αρχής Προσφυγών, κατά τον β’ βαθμό εξέτασης. Σημειωτέον, δε, ότι ο νόμος βεβαίως δίνει τη δυνατότητα στον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής να υποβάλει αίτηση ακύρωσης κατά απόφασης  των Επιτροπών της Αρχής Προσφυγών, η οποία, ωστόσο, μπορεί να αφορά αποκλειστικά και μόνον νομικά σφάλματά της (τύπος, αιτιολογία κ.ά.) και όχι την ουσιαστική της κρίση. Ως εκ τούτου, οι ως άνω δηλώσεις, οι οποίες έρχονται σε πλήρη αντίθεση και με τις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, συνιστούν παρέμβαση στη δικαιοσύνη αλλά και στη διαδικασία ασύλου και χονδροειδή παραβίαση του τεκμηρίου αθωότητας, που προστατεύεται από τις διατάξεις  της  ΕΣΔΑ και αποτελεί  ουσιαστική κατάκτηση των πολιτισμένων δικαιϊκών συστημάτων.

·        Τις αλλεπάλληλες δημόσιες δηλώσεις κορυφαίων στελεχών της κυβέρνησης, με διατύπωση κρίσεων επί των ζητημάτων έκδοσης αλλά και του ασύλου, από την αρχή της άφιξης των 8 Τούρκων αιτούντων άσυλο[2] και εν εξελίξει των διαδικασιών έκδοσης και ασύλου τους, που προσέβαλαν και προσβάλλουν το τεκμήριο αθωότητας, την αρχή της εμπιστευτικότητας αλλά και συνιστούν ανεπίτρεπτη παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας  στη διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης αλλά και στη  διαδικασία εξέτασης των αιτήσεων διεθνούς προστασίας.

·        Τις ανακόλουθες δηλώσεις από ανώτατα κυβερνητικά στελέχη ως προς τη φύση των Επιτροπών Προσφυγών που ενόψει της υποβληθείσας από τον Υπουργό αίτησης ακύρωσης, χαρακτήριζαν τις Επιτροπές Προσφυγών ως  «διοικητικές» ενώ, η αιτιολόγηση του Υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής για τη νομοθέτησή τους -με μια εσπευσμένη μάλιστα διαδικασία σε κατατεθείσα Τροπολογία[3]- ήταν η ενίσχυση του δικαιοδοτικού χαρακτήρα τους, την οποία, κατά τον υπογράφοντα Υπουργό, εξασφάλιζε η συμμετοχή δύο δικαστών στην τριμελή σύνθεσή τους.  Τα ίδια επιχειρήματα υποστηρίχθηκαν από το Υπουργείο και στο πλαίσιο της εκδίκασης των αιτήσεων ακύρωσης, κατά κανονιστικών και ατομικών πράξεων της Διοίκησης, που αφορούσαν ιδίως τη σύσταση και συγκρότηση των Ανεξαρτήτων Επιτροπών Προσφυγών και κατά συναφών ατομικών πράξεων οι οποίες, επιπλέον, απέρριπταν τις αιτήσεις διεθνούς προστασίας, χωρίς την επί της ουσίας εξέτασή τους, χαρακτηρίζοντας την Τουρκία ως ασφαλή Τρίτη χώρα για την επιστροφή και την αναζήτηση προστασίας των προσφευγόντων Σύρων προσφύγων που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα[4].  Το Συμβούλιο της Επικρατείας, ωστόσο, με τις υπ’ αριθμ. 2347/2017 και 2348/2017 αποφάσεις του και  σε αντίθεση  με πάγια νομολογία του μέχρι τούδε, αποφάνθηκε θετικά περί της συνδρομής των όρων του δικαιοδοτικού χαρακτήρα των Ανεξαρτήτων Επιτροπών Προσφυγών.