ΑΣΥΛΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΠΟ - ΜΙΑ ΘΕΣΜΙΚΗ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 18 Ιουλίου 2019

Ξανά το Άσυλο και η Μετανάστευση  στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη - Μια θεσμική οπισθοδρόμηση

Οι  οργανώσεις που υπογράφουμε -μέλη της Καμπάνιας για την Πρόσβαση στο Άσυλο-  και δραστηριοποιούμαστε στο πεδίο προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, εκφράζουμε την ανησυχία και την επί της αρχής έντονη αντίθεσή μας για τη θεσμική οπισθοδρόμηση που σηματοδοτεί η κατάργηση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και κυρίως η, εκ νέου, υπαγωγή του χαρτοφυλακίου της μετανάστευσης και του ασύλου στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη[1], δηλαδή  στο Υπουργείο το οποίο είναι κατ’ αρχήν αρμόδιο για ζητήματα δημόσιας τάξης και ασφάλειας.

Υπενθυμίζουμε ότι:

-          Η δημιουργία, το 2015, ξεχωριστού υπουργικού χαρτοφυλακίου, για ζητήματα ασύλου και μετανάστευσης, υπαγόμενου αρχικά στο Υπουργείο Εσωτερικών και η, εν συνεχεία, σύσταση αυτοτελούς Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής το 2016, χαιρετίστηκε από  διεθνή και ευρωπαϊκά όργανα[2] ως ένα θετικό βήμα  για την αντιμετώπιση  των  σοβαρών ελλειμμάτων και διαρθρωτικών δυσλειτουργιών  που είχε   δημιουργήσει   η  προβληματική  διαχείριση  κυρίως του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, και μάλιστα προ της «προσφυγικής κρίσης», με καταγραφή σοβαρών παραβιάσεων που είχαν οδηγήσει σε  κριτική   από διεθνή και ενωσιακά όργανα και καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ)[3].

-          Συγκεκριμένα, οι μακροχρόνιες ανεπάρκειες του συστήματος ασύλου στην  Ελλάδα, την περίοδο κατά την οποία τη σχετική αρμοδιότητα είχε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης,  είχαν καταγραφεί   και  ευρέως στηλιτευτεί και από εθνικούς^[4] και διεθνείς^[5] οργανισμούς, οργανώσεις και ΜΚΟ[6],  συνιστάμενες σε:

α. αδυναμία πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου,

β. ανυπαρξία μηχανισμών εντοπισμού  και προστασίας των ευάλωτων ομάδων  (ασυνόδευτων ανηλίκων, θυμάτων βασανιστηρίων, εμπορίας ανθρώπων κλπ)

γ.  αυθαίρετη και πολύμηνη κράτηση αιτούντων άσυλο και μεταναστών

 σε συνθήκες απάνθρωπες,

δ.  αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος με επαναλαμβανόμενες  «επιχειρήσεις σκούπας» της αστυνομίας,  στη διάρκεια των οποίων σημειώνονταν  εκτεταμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

ε.   έλλειψη διαδικαστικών και ουσιαστικών εγγυήσεων,  παραβιάσεις στην πρόσβαση και   στην εξέταση των αιτήσεων ασύλου,

στ. έλλειψη πλαισίου  υποδοχής και πρόσβασης στην άσκηση  θεμελιωδών  δικαιωμάτων, με δυσμενείς συνέπειες, ιδίως για  τις πιο ευάλωτες ομάδες.

PUSH BACKS AT EVROS BORDERS: A DISREGARD FOR HUMAN LIFE AND LEGALITY

PRESS RELEASE

Push backs at Evros borders: a disregard for human life and legality   

Athens, May 2, 2019

The borders of Greece at Evros tend to become an area outside the law, a place of suffering for refugees who desperately try to reach Europe. This is a situation that stigmatize our country and those actors who are responsible for the border management.  

While watching the increasing death toll at the borders, refugee allegations for barbaric practices of push backs continue and are a source of disgust. Through these allegations, we realize that violence and systematic violations cannot be considered as personal choices of the perpetrators but indeed they are generalized practices developed within a deterrence plan in an effort to reinforce the message of discouragement for future refugee flows in the area.  

These allegations extensively recorded in the joint report of the Greek Council for Refugees, ARSIS and Human Rights 360, recently published1, do not allow for a reasonable doubt. The systematic way and the similarities of mistreatment refer to an organized plan, the implementation of which allows - if not encouraging - the development of unlawful behaviours. The patrols of armed men, - with or without police and military uniforms, masks or hoods -, speaking not only Greek but also another European language (often mentioned as the German one), who act with demonstrative cruelty, even in front of young children and families, the violence and abuse, the removal of personal belongings and money (clothes on a case-by-case basis and often shoes), the removal or destruction of mobile phones (apparently in order to prevent possible registering of illicit activities), the transfer to abandoned warehouses used as informal detention places, without food or water and finally the use of inflatable boats for the push backs to Turkey, reflect specific orders or other instructions pursuant an objective that ultimately has already been decided. This objective is designed in a way to conceal and to legalize all illicit activities linked to the push backs practices. 

The Campaign for the Access to Asylum once again condemns the push backs practices which have been expanded and become more cruel and more systematic after the EU-Turkey Joint Statement of 18 March 2016. The Campaign highlights that not only they constitute a serious violation of the country's international obligations but they are also elements of criminal acts (torture, robbery, exposure to life risk, etc.) which fall under the jurisdiction of the criminal justice. 

Therefore, we would like to address the following questions to the authorities and ask for relevant answers:

ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΟΙ ΕΠΑΝΑΠΡΟΩΘΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Απαξίωση της ανθρώπινης ζωής και της νομιμότητας οι επαναπροωθήσεις στον Έβρο

                                                                                         Αθήνα, 2 Μαΐου 2019

Τα σύνορα της χώρας στον Έβρο τείνουν να καταστούν ένας εκτός  δικαίου και  εκτός νόμου τόπος μαρτυρίου για τους πρόσφυγες που επιχειρούν απελπισμένα να περάσουν στο ευρωπαϊκό έδαφος, στιγματίζοντας  τη χώρα μας  και τους υπευθύνους για τη διαχείρισή  τους.  

Ενώ παρακολουθούμε τους αυξανόμενους πνιγμούς στα σύνορα, οι καταγγελίες προσφύγων για  βάρβαρες  πρακτικές   επαναπροώθησης συνεχίζονται. Εκτός από τον αποτροπιασμό που προκαλούν, δείχνουν επίσης ότι η άσκηση βίας και οι συστηματικές παραβιάσεις δεν αποτελούν μεμονωμένες  ατομικές  επιλογές,  αλλά γενικευμένες πρακτικές που  αναπτύσσονται στα πλαίσια ενός σχεδίου αποτροπής και προσπάθειας ενίσχυσης του «μηνύματος» αποθάρρυνσης, που «πρέπει να σταλεί»  για την ανάσχεση των προσφυγικών  ρευμάτων. 

Όσα εκτενώς καταγράφονται στην κοινή έκθεση του Ελληνικού Συμβούλιου για τους Πρόσφυγες, της ΑΡΣΙΣ και της  HumanRights360, που δημοσιεύτηκε  πρόσφατα[1], δεν αφήνουν αμφιβολία για την αλήθεια των καταγγελλόμενων. Ο συστηματικός τρόπος και οι ομοιότητες της κακομεταχείρισης παραπέμπουν σε ένα  οργανωμένο σχέδιο, η εφαρμογή του οποίου επιτρέπει -αν δεν προτρέπει-  παράνομες συμπεριφορές. Οι περίπολοι ενόπλων με ή χωρίς αστυνομικές και στρατιωτικές στολές, μάσκες ή κουκούλες,  που  μιλούν εκτός από  τα  ελληνικά και άλλη  ευρωπαϊκή γλώσσα (συχνά αναφερόμενη η γερμανική),  που δρουν με  επιδεικτική βαρβαρότητα  ακόμα και μπροστά σε μικρά παιδιά και οικογένειες, βία και κακοποιήσεις,  αφαίρεση προσωπικών ειδών και χρημάτων, ρούχων κατά περίπτωση και συχνά υποδημάτων, αφαίρεση ή καταστροφή κινητών τηλεφώνων (για να μην καταγράφεται η παράνομη δράση),  μεταφορά σε εγκαταλειμμένες αποθήκες που χρησιμεύουν ως άτυπα κρατητήρια χωρίς τροφή και νερό και χρήση φουσκωτών για την επαναπροώθηση στην Τουρκία, παραπέμπουν σε εκτέλεση  συγκεκριμένων οδηγιών και εντολών, που εφαρμόζονται επιλεκτικά σε εφαρμογή προαποφασισμένου σχεδίου,  που  περιλαμβάνει και τη  συγκάλυψη -και  κατά συνέπεια   νομιμοποίηση-  των εγκληματικών μεθόδων που χρησιμοποιούνται  κατ’ αυτές. 

Η Καμπάνια για την Πρόσβαση στο Άσυλο καταγγέλλει για ακόμα μια φορά την εφαρμογή  των πρακτικών άτυπης επαναπροώθησης που έχουν επεκταθεί και καταστεί  σκληρότερες και συστηματικότερες μετά την Κοινή Δήλωση αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων ΕΕ-Τουρκίας της 18^ης Μαρτίου 2016 και επισημαίνει ότι  δεν αποτελούν μόνο  σοβαρή παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας,  αλλά  εμπίπτουν στην αρμοδιότητα   της ποινικής δικαιοσύνης  και στοιχειοθετούν κατά περίπτωση κακουργήματα (βασανισμοί, ληστείες, έκθεση σε κίνδυνο ζωής κ.α.) 

Ζητάμε  να δοθούν απαντήσεις από τις αρχές: